Ривоят қилинадики, Абдуллоҳ ибн Масъуд сафарда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам билан бирга эди. Расулуллоҳ ҳожатлари учун кетган чоғларида саҳобалар ҳуммара номли бир қушни (Ҳуммара - чумчуқларга ўхшайдиган қизил рангли қуш) кўриб қоладилар. Қушнинг икки полапони бор бўлиб, хуммара кетган чоғида саҳобалар унинг полапонини оладилар. Хуммара келиб чириллай бошлайди (яъни худди йиғлаш каби овоз таратади). Сўнгра Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам келиб қоладилар ва: «Ким буни боласи сабабидан азобга солди?» деб сўрайдилар. Саҳобалар полапонни она қушга қайтарадилар.
Яна бир марта саҳобалар чумоли уясига ўт ёқиб юборганларини кўрадилар ва:«Ким буни ёқди?»деб сўрайдилар. Саҳобалар: «Бизлар», деб жавоб қиладилар. Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:«Ўт билан азоб беришга, ўтнинг Роббисигина ҳақлидир», дейдилар (Бу ҳадисни Абу Довуд ҳасан деб ривоят қилганлар).
Эй солиҳ фарзандларим, қай бирингиз менга ўзи тамонидан қушлар ёки ҳайвонлар билан меҳрибон муносабатда бўлган воқеани айтиб беради?
